در سال 2013، زمانی که گیربکس شش سرعته هوندا معرفی شد، حدس زده می شد که هوندا به حداکثر پیشرفت گیربکس های اتوماتیک با دنده های معمولی رسیده است. گیربکس 6 سرعته آن حدود 93 کیلوگرم وزن بدون مایع دارد، حدود 39.3 سانتی متر طول دارد و دارای مجموعه 5 محوره بزرگ برای تنها 6 سرعت و یک دنده معکوس است.
با رقابت در حال توسعه گیربکس های هشت و حتی نه سرعته، چیزی در این مفهوم باید تغییر می کرد.خوب، هوندا، از طریق مهندسان خود، روی موفقیت های خود استراحت نکرده است. در سال‌های اخیر، هوندا گیربکس‌های CVT جدیدی را برای خودروهای کوچک‌تر و موتور چهار سیلندر آکورد خود، یک گیربکس هفت سرعته خودکار دوکلاچه DCT برای Acura RLX هیبریدی و یک گیربکس هشت سرعته DCT برای Acura ILX توسعه داده است. و TLX.
همچنین، یک گیربکس نه سرعته DCT برای Acura NSX در این دوره ساخته شد. علاوه بر این، هوندا همچنین از یک گیربکس 9 سرعته تولید شده توسط ZF آلمان در Acura MDX، Honda Pilot و Odyssey استفاده می کند.
علاوه بر این، هوندا همچنین اولین گیربکس 10 سرعته را با استفاده از مجموعه‌های سیاره‌ای، متشکل از چهار مجموعه سیاره‌ای و یک چرخ آزاد دو طرفه ویژه ساخته است که امکان عملکرد یک کلاچ مکانیکی از نوع جغجغه‌ای را فراهم می‌کند که در هر دو دنده قفل می‌شود. جهت ها را هدایت می کند و به مجموعه دنده اجازه می دهد در یک جهت معین آزاد باشد.
هوندا گیربکس ده سرعته را برای اولین بار در هوندا اودیسه و آکورا RLX معرفی کرد. در مقایسه با گیربکس شش سرعته، گیربکس ده سرعته حداقل 2.5 سانتی متر کوتاهتر و حدود 13.6 پوند وزن کمتری دارد. مجموعه دنده با کلاچ ها تنها 25 سانتی متر بلندتر است. مجموعه دنده و کلاچ ها کاملا جمع و جور هستند.
اجزای مکانیکی
تلاش برای درک جریان قدرت هر ده دنده و بیشتر در معکوس، درخواست سردرد است. برای ایجاد منطقی (و هر گیربکسی که برای اولین بار از هم جدا می کنیم)، یک نقشه ساده یا شماتیک معمولاً ترسیم می شود که نحوه اتصال دنده ها به یکدیگر و نحوه حرکت کلاچ ها و ترمزها با ترکیب دنده های خاص را نشان می دهد. این انتقال واقعا ساده نیست. چهار مجموعه سیاره ای نشان داده شده است، با مجموعه دنده 1 (P1) در انتهای سمت راست بدنه و مجموعه دنده 4 (P4) در انتهای سمت چپ قاب.
تصویر گیربکس را نشان می دهد که در دنده 1 کار می کند. ترمز B1، ترمز B2 و کلاچ دو طرفه (TWC) هر چیزی را که سیاه رنگ است قفل می کند. برخی از اتصالات رایجی که ممکن است متوجه شویم عبارتند از:
شفت ورودی دارای چرخ دنده خورشیدی P3 است که با استفاده از اسپلاین به آن متصل شده است. شفت ورودی نیز کلاچ C1 و کلاچ C3 را به حرکت در می آورد. همه اینها با رنگ قرمز در تصویر شکل 2 نشان داده شده است. قسمت پایینی شکل 3 شافت ورودی، دنده خورشیدی P3 و کلاچ های C1 و C3 را نشان می دهد.
چرخ دنده حلقه ای P1، مجلات P3 و P4 همگی توسط اسپلاین به یکدیگر متصل می شوند. این به رنگ بنفش نشان داده شده است و مجموعه دنده میانی است.
شارژرهای P1 و P2 توسط دنده ها به هم متصل می شوند. این لودرها توسط کلاچ دو طرفه در دنده عقب و یک ثابت نگه داشته می شوند و در سایر دنده ها آزادانه می چرخند. تصویر در شکل 2 این قسمت ها را به رنگ مشکی نشان می دهد.
به افلاک نما P1، افلاک نما P2 و TWC (چرخ آزاد) شکل 4 توجه کنید. همچنین دنده خورشیدی P1 و توپی ترمز B1، دنده خورشیدی P4 و کلاچ C2 (و توپی آن) نشان داده شده است. P4 یا با ترمز B2 قفل شود یا به چرخ دنده P3 و دنده خورشیدی P2 متصل شود.
گیج کننده به نظر می رسد، اما هیچ کس نگفته است که ادغام ده دنده جلو در یک جعبه دنده با شش کلاچ و یک کلاچ مکانیکی آسان است.
چرخ آزاد دو طرفه قطعه بسیار جالبی است. مانند یک جغجغه یا کلاچ یک طرفه مانند دیود مکانیکی عمل می کند، اما طرف دیگر چرخ آزاد مکانیزمی است که کلاچ مکانیکی را قفل می کند و از چرخش آزادانه آن در هر دو جهت جلوگیری می کند.
این چرخ آزاد دو طرفه توسط یک اهرم فعال می شود و توسط یک سوپاپ سروو در بدنه سوپاپ به صورت هیدرولیکی حرکت می کند. بدنه سوپاپ دارای یک سنسور سفر برای نظارت بر موقعیت سوپاپ سروو و اهرم است.
این گیربکس از سه کلاچ و سه ترمز فعال هیدرولیکی استفاده می کند. کلاچ C1 دارای یک مهر و موم فلزی است که در درام فشرده شده است که با استفاده از یک پیچ گوشتی مناسب می توان آن را جدا کرد. در نگاه اول، به نظر می رسد که این مهر و موم فلزی در درام قالب گیری شده است، اما می توان آن را بدون هیچ آسیبی به سایر اجزای انتقال جدا کرد.
کلاچ ها به طور کلی کاملاً متفاوت هستند. همه آنها از پیستون های متعادل کننده استفاده می کنند و سوراخ های کالیبره شده یا گوی های کمکی برای تخلیه مایع در زمانی که پیستون ها اعمال نمی شوند، ندارند.
مشخص است که مهندسان تمام تلاش ممکن را برای کاهش طول کلی گیربکس انجام داده اند. در اینجا چند نمونه آورده شده است:
• طراحی مهر و موم پیستون کلاچ C1;
• حلقه گیر داخلی برای حامل سیاره ای P1 در محفظه P2؛
• استفاده از چرخ دنده حلقه ای P2 به عنوان سطحی برای چرخ دنده خروجی؛
• مبدل گشتاور بیضی شکل؛
• پمپ سیال خارج از مرکز، که توسط یک زنجیر به حرکت در می آید.
ادامه در شماره بعدی!
