برای شروع با کمی نوستالژی، اجازه دهید به زمان FNM (FeNeMê) برگردیم که فقط برای یادگیری نحوه تعویض دنده های یک مبادله دو اهرمی لازم بود دوره ای را بگذرانید. برای انجام چندین عملیات همزمان.
آنچه همیشه در این بخش رواج داشت استفاده از گیربکس مکانیکی بود، عمدتاً در کشور ما که این استاندارد گیربکس را پذیرفته بود و همه خودروسازان همیشه کامیون و اتوبوس با این نوع گیربکس می ساختند.
به تدریج این بازار تغییر کرد و بیشترین تمرکز بر روی اتوبوس‌هایی بود که معمولاً شهری بودند، که اولین گیربکس‌های اتوماتیک را دریافت کردند. در ابتدا حتی مقاومت کمی از جانب رانندگان وجود داشت، اما به محض اینکه چند روز کار کردند، متوجه شدند که کمتر خسته می شوند، از تصادف جلوگیری می کنند، زیرا توجه 100% به سمت و سوی تعویض دنده بود. دیگر جای نگرانی نیست.
بزرگترین شاخص مثبت این تغییر رانندگانی بود که نمی خواستند به رانندگی اتوبوس با گیربکس مکانیکی برگردند و پیشرفت متوقف نشد. کامیون ها نیز کم کم گیربکس های اتوماتیک و اتوماتیک دریافت کردند، اما تکامل سریع بود و در حال حاضر بازار ما در تولید خودروهای دیزلی با این سیستم های گیربکس به 80 درصد رسیده است، در حال حاضر خودروسازی وجود دارد که 90 درصد تولید آن را در اختیار دارد.
این جزء ویژگی های بسیاری از الکترونیک دریافت کرد و سطحی از اهمیت را به خود گرفت که عملاً از اهمیت موتور پیشی گرفت. ادغام سیستم ها پیشرفت بزرگی بود، اما این انتقال است که اطلاعات مهمی مانند سیگنال سرعت را به پانل ابزار، موتور، abs و سایر سیستم هایی که شبکه را تشکیل می دهند که عملکرد خودرو را یکپارچه می کند، تولید و ارسال می کند..
ممکن است متوجه نباشیم، اما قبلاً گیربکس هایی داریم که اطلاعات تسکین بزرگراه را در حافظه خود دارند، گیربکس هایی که سیستم هیبریدی را یکپارچه می کنند، سیستم خودمختار و با ورود تراموا، انتقال ممکن است حتی ناپدید می شوند زیرا هر چرخ دارای یک موتور محرک مستقیم است و در صورت نیاز به صورت الکترونیکی کنترل می شود.
تولیدکنندگان از چند سال پیش شروع به اجرای گیربکس اتوماتیک و اتوماتیک در کامیون های سنگین کردند، تازه کار اتوماسیون کامیون های متوسط و کوچک است.
Volvo خودروسازی است که به 90 درصد اتوماسیون کامیون‌های سنگین دست یافته است و اکنون در کامیون‌های سایز متوسط سرمایه‌گذاری می‌کند و جعبه‌دنده‌ای را نصب می‌کند که برای کار با موتورهای سایز کوچک‌تر طراحی شده است، اما فناوری و استراتژی عملیاتی مشابه با آن‌ها است. کامیون های سنگین.
علاوه بر راحتی که این سیستم ارائه می دهد، دوام و مصرف سوخت از جذابیت هایی است که این کامیون ها را برای مالکان آینده جذاب تر می کند.
شرکت‌های تولیدکننده گیربکس مانند آلیسون همین روند را دنبال می‌کنند تا بازار کاربرد گیربکس اتوماتیک را در کامیون‌ها و اتوبوس‌های بزرگ، متوسط و کوچک گسترش دهند و مدل‌های سری 3000، 2000 و 1000 را ارائه می‌کنند، همگی با فناوری که امکان سوخت اضافی را فراهم می‌کنند. پس انداز - xFE.
سازنده همچنین مدل های طراحی شده برای خودروهای هیبریدی را در دسترس قرار می دهد و با ترمز احیا کننده، این سیستم انرژی جنبشی خودرو را در هنگام استفاده از ترمز یا کاهش شتاب، به انرژی الکتریکی تبدیل می کند که در باتری های مخصوص ذخیره می شود و خواهد بود. هنگامی که موتور دیزل خاموش است استفاده می شود. H40/50.
Ecolife یک شناسه انتقال ZF است که برای اتوبوس‌های شهری و بزرگراهی با کاربری مختلط توصیه می‌شود، مانند چارترهایی که برای انتقال مسافران خود به محل کار با ترافیک شهری سخت مواجه هستند. علاوه بر صرفه جویی در مصرف سوخت و کاهش نگهداری، راحتی و راحتی را برای راننده ای که در ترافیک شلوغ شهرهای بزرگ فرسوده نمی شود، ارائه می دهد.
سایر تولیدکنندگان گیربکس اتوماتیک نیز از همان روند بازار برای ارائه خدمات به خودروهای بزرگ، متوسط و کوچک پیروی می کنند، با تمام فناوری موجود برای خودروهای معمولی، هیبریدی و الکتریکی.
فناوری‌های جدید باعث می‌شود تعمیرکاران به دنبال آموزش‌های جدید باشند تا به خوبی به این وسایل نقلیه جدید که در حال حاضر در بازار هستند و همیشه به تعمیر و نگهداری نیاز دارند، خدمات ارائه دهند.
